Frombork

Frombork (niem. Frauenburg, łac. Castrum Dominae Nostrae – Gród Naszej Pani) – miasto w powiecie braniewskim, położone nad Zalewem Wiślanym.

W 1275 r.  po kolejnym powstaniu Prusów biskup warmiński Henryk Fleming postanowił przenieść kapitułę warmińską z Braniewa do Fromborka. Przywilej lokacyjny Frombork otrzymał w 1310 r., a znaczenie miasta podniosło wybudowanie w latach 1329-1388 katedry pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja. Początkowo miasto stanowiło własność biskupów warmińskich, od 1320 r. należało do kapituły warmińskiej.

Na mocy pokoju toruńskiego z 1466 r. miasto wraz z całą Warmią przejęte zostało od Krzyżaków i weszło w skład Korony Królestwa Polskiego.

Od 1510 r. do dnia swojej śmierci w maju 1543 r. we Fromborku żył i pracował Mikołaj Kopernik, kanonik kapituły warmińskiej. Tu opracował De revolutionibus orbium coelestium (O obrotach sfer niebieskich) – dzieło, które odmieniło dotychczasowe pojęcie o wszechświecie. Zespół katedralny na wzgórzu stał się miejscem pochówku astronoma. We września 1948 r. rozpoczęło tu działalność Muzeum Mikołaja Kopernika.

Z Fromborkiem związany jest też Joachim Otto Zygmunt Kalnassy, który w latach 1789-1802 był kanonikiem i kustoszem katedry we Fromborku, a także pisarzem, poetą i tłumaczem, m.in. Horacego i Propercjusza. Przetłumaczył również dzieło Franciszka Salezego O pożytecznym przygotowaniu do pobożnego życia i szczęśliwej śmierci, a swoje dzieło zadedykował ludowi warmińskiemu. W języku francuskim napisał m.in. Tablicę geograficzną Warmii. J. Kalnassy był sekretarzem Ignacego Krasickiego, biskupa warmińskiego i księcia polskich poetów. Po śmierci w 1802 r., spoczął w krypcie fromborskiej katedry.

Pod stropem katedry znajdują się drewniane kapelusze kardynalskie, wśród których jest także ten biskupa Andrzeja Batorego.